بررسی سبک مدیریت مدارس استثنایی شهر مشهد و ارتباط آن با رضایت شغلی معلمین

"سبک مدیریتی" مدیر عبارت از مجموعه ای از تفکر و عمل شخص مدیر است که در نهایت به رفتار مدیریتی منجر می شود و "رضایت شغلی" مجموعه ای از احساسهای سازگار و ناسازگار است که کارکنان با آن به کار خود می نگرند. بر این مبنا هدف این تحقیق بررسی توزیع سبک مدیریتی مدیران مدارس استثنایی شهر مشهد براساس سبکهای چهارگانه مدیریتی لیکرت و ارتباط آن با میزان رضایت شغلی معلمان می باشد. فرض اصلی تحقیق بیان می دارد که میان سبک مدیریتی مدیران مدارس استثنایی شهر مشهد و میزان رضایت شغلی معلمان ارتباط معنی داری وجود دارد. در این ارتباط هفت فرض فرعی تحقیق عبارتند از: مدیران مدارس استثنایی به کار خود علاقمندند معلمان مدارس استثنایی از شیوه مدیریت مدیران خود راضی هستند - این معلمان از همکاران خود رضایت دارند - مدیران مدارس استثنایی اعتماد لازم را نسبت به معلمان دارند - این مدیران معلمان را در تصمیم گیریها مشارکت می دهند - تعامل و همکاری خوبی بین مدیر و معلمان وجود دارد و بالاخره این که نوع مدیریت مدارس کارمدار و تاکید برانجام قوانین و مقررات است . با توجه به محدود بودن جامعه مورد تحقیق از نمونه گیری صرفنظر و تمامی مدیران و معلمان 16 مدرسه استثنایی شهر مشهد به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شد. روش جمع آوری اطلاعات بوسیله پرسشنامه با سوالات بسته بود. روش آماری مورد استفاده در تجزیه و تحلیل فرضهای فرعی تحقیق، آزمون تک متغیری کالموگروف - اسمیرنف و برای فرض اصلی تحقیق، رگرسیون بوده است . نتایج حاصله نشان می دهد که تمامی فرضهای فرعی به غیر از فرضیه هفتم با سطح اطمینان 99 درصد مورد تایید قرار گرفتند. در تجزیه و تحلیل فرض اصلی تایید گردید که سبک مدیریت تا حدود 30 درصد در رضایت شغلی معلمان مدارس استثانیی مشهد تاثیر دارد.